ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε

Γέροντος Σωφρονίου: «Λόγος εις την Μεταμόρφωσιν του Κυρίου» 


Ομιλία στην σεπτή Μεταμόρφωση τού Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού 
Στην οποία αποδεικνύεται ότι το κατ' αυτήν φως είναι άκτιστο 
Αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά 

«Ὁμιλία εἰς τὴν Θείαν Μεταμόρφωσιν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» 
Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Λόγος εἰς τὴν ὑπερένδοξον μεταμόρφωσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ μακαριωτάτου μοναχοῦ καὶ πρεσβυτέρου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ 

ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Ἡ Θεία Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Σωτήρος Άρτας, έργο ανώνυμου του 17ου αιώνα μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος βαρύς.

Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδυναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.

Κοντάκιον

Ἦχος βαρύς. Αὐτόμελον.

Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης, καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο, ἵνα ὅταν σε ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.

Κάθισμα

Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ.

Ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ, μετεμορφώθης ὁ Θεός, ἀναμέσον Ἠλιού, καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν, σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ Ἰωάννῃ, ὁ Πέτρος δὲ συνών, ταῦτά σοι ἔλεγε· Καλόν ὧδέ ἐστι, ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς, μίαν Μωσεῖ, καὶ μίαν Ἠλίᾳ, καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ, ὁ τότε τούτοις, τὸ φῶς σου λάμψας, φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε



ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΕΝΔΟΞΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΠΛΟΥ
 υπό Συμεών τού Μεταφραστού

DE S. EUPLO VEL EUPLIO DIAC. ET MARTYRE 
CATANAE IN SICILIA

Euplus m. Catananae., sub Diocletiano 

Άγιος Εύπλος ο Διάκονος, ο Μεγαλομάρτυρας

Ἐκ τῆς στολῆς μέν, σεπτὸς Εὖπλος Λευΐτης. Ἐκ τῆς τομῆς δέ, στερρὸς ὄντως ὁπλίτης. Πλήγη ἑνδεκάτῃ ξίφει Εὖπλος κοπήεντι.

Βιογραφία Έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός. Γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας, όπου ήταν και διάκονος της εκεί Εκκλησίας. Θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου ο Εύπλος, προσπαθούσε να στερεώσει την πίστη των διωκόμενων χριστιανών και τους προέτρεπε να προτιμούν τα πιο φρικτά μαρτύρια παρά να αρνηθούν το Χριστό. Διότι «εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν εἰ ἀρνούμεθα. Κακεῖνος ἀρνήσεται ἠμᾶς» (Β' προς Τιμόθεον, 6 12). Εάν, δηλαδή, δείχνουμε υπομονή, τότε και θα βασιλεύσουμε μαζί μ' αυτόν (το Χριστό). Εάν, όμως, Τον αρνούμαστε, και Εκείνος θα μας αρνηθεί. Οι ειδωλολάτρες, βλέποντας αυτή τη δραστηριότητα του Εύπλου, τον κατήγγειλαν στον Έπαρχο Καλβισιανό. Αυτός προσπάθησε με συζήτηση να πείσει τον Εύπλο ότι ήταν μωρία να πιστεύει στον Τριαδικό Θεό και έπρεπε το συντομότερο να Τον αρνηθεί. Ο Εύπλος ακαταμάχητος συζητητής, διέλυσε ένα προς ένα όλα τα επιχειρήματα του έπαρχου. "Στις 29 Απριλίου 304 ο διάκονος Εύπλους -μετά από έντονη παρόρμηση του Αγίου Πνεύματος- παρουσιάστηκε αυτόκλητος στο δικαστήριο της Κατάνης στην Σικελία κρατώντας τα ιερά Ευαγγέλια, και με φωνή δυνατή -σύμφωνα με τα πρακτι­κά της δίκης που μας διασώθηκαν- ομο­λόγησε: «Είμαι χριστιανός και θέλω να πεθάνω για την αγάπη του Χριστού». Ο διοικητής Καλβισιανός ξαφνιάστηκε. Δι­έταξε και έφεραν μπροστά του τον θρασύ, όπως είπε, χριστιανό. - «Επιμένεις σε όσα είχες ομολογήσει;», τον ερώτησε. Ο Εύπλους έκανε με ευλάβεια το ση­μείο του Σταύρου και αποκρίθηκε: - «Είμαι χριστιανός. Και μελετώ τις Άγιες Γραφές». - «Αφού ήξερες ότι είναι απαγορευμέ­νες, γιατί δεν τις παρέδωσες στο δικαστή­ριο;» - «Είμαι χριστιανός και δεν μου επιτρέ­πεται να τις παραδώσω, γιατί περιέχουν την αιώνια ζωή. Και όποιος τις παραδί­δει, χάνει την αιώνια ζωή». - «Που έχεις τώρα τα κείμενα αυτά;» - «Εντός μου. Είναι χαραγμένα στην καρδιά μου». Αγριεμένος ο δικαστής διέταξε τον Εύπλου να θυσιάσει στα είδωλα. Ο γενναίος Εύπλους αρνήθηκε λέγοντας: «Κάμετε με ό,τι θέλετε, είμαι χριστιανός»! Και τα βασα­νιστήρια άρχισαν. Του έδεσαν τα χέρια, τα πόδια και τα γόνατα και τον κρέμασαν σε όρθιο ξύλο. Και ενώ τον έγδερναν με σι­δερένια νύχια, ο μάρτυρας δοξολογούσε τον Θεό και έλεγε: «Προσκυνώ Πατέρα, Yιόν και Άγιον Πνεύμα, την Αγίαν Τριά­δα. Έκτος αυτής δεν υπάρχει Θεός». Ο δικαστής επέμενε. Παρακαλούσε τον μάρτυρα Εύπλου να θυσιάσει στα είδω­λα, αν ήθελε να σωθεί. Και ο γενναίος του Χρίστου αθλη­τής έλεγε: «Είμαι χριστιανός και χαίρομαι γιατί γίνομαι ο ίδιος θυσία στο Θεό! Άδι­κα επιμένετε. Είμαι χριστια­νός». Μετά από αυτά συνέτριψαν τις κνήμες του μάρτυρος και του έγδαραν τα αυτιά με πυ­ρακτωμένα σιδερένια νύχια. Ντροπιασμένος ο Καλβισιανός εξέδωσε την τελική από­φαση: «Επειδή ο Εύπλους περιφρόνησε τα διατάγματα των αυτοκρατόρων και βλασ­φήμησε τους θεούς μας, δια­τάσσω να αποκεφαλιστεί με ξίφος». Ήταν 11 Αυγούστου του 304. ΕΥΠΛΟΥΣ. Μην ξεχνάμε πώς το όνομα του σημαίνει τον «καλό πλου», το καλό θα­λασσινό ταξίδι. Έτσι μοιάζει και ή ζωή μας. Με ταξίδι σε θάλασσα. Ας οδηγούμε το καράβι της ζωής μας με πυξίδα τις εντολές των Αγίων Γραφών «επί λιμένα θελήματος» Θε­ού. Με κυβερνήτη τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, που είναι η «αιώνιος ζωή», και με από­λυτη υπακοή στο Ευαγγέλιο του δεν θα κινδυνεύουμε πο­τέ να χαθούμε." (πηγή: Ι.Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως)  Ο Καλβισιανός, αφού είδε ότι δεν τα έβγαζε πέρα με τον Εύπλο, διέταξε και του έσχισαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια. Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες με σφυριά και στο τέλος τον αποκεφάλισαν. Ενώ ο Εύπλος εξακολουθούσε να μην αρνείται το Χριστό, μέχρι και την τελευταία του πνοή. Ιερά Λείψανα:  Μέρος της Κάρας και μία κνήμη του Αγίου βρίσκονται στη  Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου. Τμήμα της δεξιάς χειρός του Αγίου βρίσκεται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Νέας Μεσημβρίας αυτής της Ιεράς Μητροπόλεως. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Δοχειαρίου και Παντοκράτορος Αγίου Όρους. Στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αλεξανδρουπόλεως υπάρχει απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου που δωρήθηκε από Ιερά Μονή τού Αγίου Όρους.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάβαλε. Ὡς θεῖος διάκονος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ὁσίως διήγαγες, τὰ πρὸς Θεὸν καὶ πιστῶς, καὶ ἤθλησας ἄριστα, σὺ γὰρ ἐν τῷ πελάγει, τῶν ποικίλων ἀγώνων, εὔπλοος ἀνεδείχθης, παμμακάριστε Εὖπλε. Καὶ νῦν πρὸς λιμένας ἠμᾶς, θείους κυβέρνησαν. ΔΙΑΒΑΣΤΕ Sant'Euplo: Diacono e Martire Catanese della santa Chiesa Indivisa. (μετάφραση google) Καθεδρικός ναός Basilica Sant'Agata VM - Κατάνια Sant'Euplo - Σελίδα 1 Sant'Euplo: Διάκονος και Μάρτυρος Catanese της Αγίας Αδιαιρέτου Εκκλησίας. Κατάνια, 12 Αυγούστου, 2004, γιόρτασε την δέκατη έβδομη επέτειο της χριστιανικής μαρτυρίου Euplius, ότι Αγίου Ιωσήφ Hymnodist (816 - 886) 1 Ο εορτασμός της Dies NATALIS της Euplius γιορτάζεται από το μαρτυρολόγιο Geronimiano, από όλες τις ιστορικές μαρτύρια, από το μαρμάρινο ημερολόγιο της Νάπολης και της Ρωμαϊκής μαρτυρολόγιο στις 12 Αύγουστο. ονομάστηκε προστάτης της πόλης του Αγίου Agatha. Ο προσδιορισμός της ορθογραφίας του ονόματος του Μάρτυρα είναι αρκετά αμφιλεγόμενο, σύμφωνα με το Εκδότης της Acta Sanctorum (σελ. 714) Euplius βρίσκεται μόνο στο κείμενο της κάρτας. Baronio και Ρωμαϊκό μαρτυρολόγιο, ενώ Euplus επανέρχεται στα λατινικά κείμενα και σε όλα τα ελληνικά και σχόλια, Επιπλέον, σε Μαρτυρολόγια του Άδωνη και Maurolico σε Martirologium Basilii Imperatoris στην Sirletano σε typicum Σ Sabbae σε MENEO της Chifflet. Τέλος, η «Martirologium Hieronimianum, αμφίβολης αξιοπιστίας, καλεί Eupolus, ένα όνομα που φάνηκε να singulare Bollantisti δεν είναι mendosum 2 Η Ανατολική Εκκλησία, η οποία τιμά Euplius ως μία από τις μεγαλύτερες μαρτύρων στο Συναξάριον Κωνσταντινούπολη τον γιορτάζει στις 11 Αυγούστου. . Ορισμένα έγγραφα που προφέρονται για την αξιοπρέπεια του διακόνου Euplio: το μαρτυρολόγιο Ρωμαϊκή βεβαιώνει: << Catanae στη Σικελία natalis Σ Eupli >> διάκονοι? η parvum Romanum "Διάκονοι Martirologium Catanae Eupli"? η ελληνική Μηνολόγιο καλεί ακόμη archidiaconus, ενώ το Syracuse St. Joseph Siciliano, ο οποίος κέρδισε το παρατσούκλι << >> για να υμνογράφος κατ 'εξοχήν, στον «Ύμνο της Marian S. Euplio Μάρτυρα, τον μακαρίζει Λευίτης (Ωδή VIII) και ο υπουργός Θείας χάριτος (Ωδή IX). Η λατρεία του sant'Euplo ήταν πολύ διαδεδομένη στην αρχαιότητα: πληροφορούμαστε από επιστολή του Γρηγορίου Μεγάλη για να Felix, επίσκοπος Μεσσήνης Gennaro, υπο-διάκονος της Εκκλησίας, έχοντας λάβει τα λείψανα του Sant'Euplo, ήθελε να χτίσει μια εκκλησία στην πόλη του στενού και του παρέχει οφέλη Αφιερώνω αυτό στα τέλη του έκτου αιώνα. να Euplius αγίους, Stephen και Pancrazio di Taormina 3 ? στη Ρώμη, ο Πάπας Θεόδωρος Ι (642-649) χτίστηκε προς τιμήν του sant'Euplo, έξω από την Porta San Paolo, κοντά στο Πυραμίδα του Caius Cestius, μια ρητορική που αργότερα αποκαταστάθηκε από τον Πάπα Adrian I (772 έως 795) 4 1 San Giuseppe Siciliano "Hymnodist" InnoMariale στο Σ Euplio Μάρτυρας: << Σήμερα Κατάνια, αξιοσέβαστη πόλη γιορτάζει Αυτός που κατέχει για τον προστάτη του, και να προστατεύουν, και να γιορτάσουμε με όλες τις επαρχίες και τους νομούς, πόλεις και Θεία σας μάχης, και εσύ με πρεσβείες σου προστασία >> Ωδή ΙΧ, trans. Michele Cogliani, S. Euplio Διάκονος και Μάρτυρος, Κατάνια 12.8.304, έκδοση Eupliani Σπουδών Κέντρο, Trevico (επιμ), Δέλτα 3 εκδόσεις του Δρ Σίλβιο Sallicandro, Grottaminarda (Av) 2008, σελ. 49. . Η Σικελίας Ιησουΐτης ιστορικός Ottavio Gaetani (1566-1620), το πρώτο βιβλίο της Σημείωμα Sanctorum Siculorum, που δημοσιεύθηκε το 1657, αναφέρει ότι τον ένατο αιώνα. Επίσης, στη Νάπολη υπήρχε σε μια περιοχή της Forcella Εκκλησία ονομάστηκε sant'Euplo. Η λατρεία του sant'Euplo επεκτάθηκε στη Γαλλία. στο ημερολόγιο 2 ΣΤ Corsaro, μελέτες αγιογραφικής έγγραφα γύρω από το s μαρτύριο. Euplius, ο Ορφέας, IV (1957), σελ. 40. 3 Γρηγόριος ο Μέγας, Ep. II, 6, του Γρηγορίου τα μεγάλα έργα, επιστολές / 1 (Βιβλία Ι / ΙΙΙ), Νέα Πόλη Editrice, Ρώμη 1996, σ. 283. 4 Lib. Pont., I, σ. 333.508. σελίδα 2 Καθεδρικός ναός Basilica Sant'Agata VM - Κατάνια Sant'Euplo - Σελίδα 2 των Αγίων, που είναι πριν από το Συναξάρι του Βερντέν, που δημοσιεύθηκε στο Παρίσι το 1554, 12 Αυγούστου χειροτονήθηκε ΙΙΙ Lect. Eupli Martyris. Στην ιερή σύνοψη της Εκκλησίας της Lisieux, τυπωμένες επίσης στο Παρίσι το 1654, Ήταν συνταγογραφείται το Commemoratio Σ Eupli Martyris. Η εικόνα του Αγίου Μάρτυρος Κατάνια επίσης απεικονίζεται στο μαγικό και μαγευτικό μωσαϊκό διακόσμηση του ενδέκατου αιώνα. υπάρχουν στην Μονή Δαφνίου (Αθήνα) στην Ελλάδα 5 Οι πράξεις του μαρτυρίου του Euplius έχουν επιβιώσει μέσα από δύο σετ των συντακτών, ένα στην ελληνικά . 6 , Ο άλλος στη Λατινική 7 . Τα παλαιότερα κείμενα των δύο εντολών, η οποία, όπως φαίνεται, προέρχονται από ένα χαμένο αρχέτυπο, πιθανότατα αποτελείται επί των δικαστικών πρωτόκολλα, αλλά επαναδιατυπώθηκε για να το τέλος του IV-V αι., διαθέτουν διάφορες συμφωνίες μεταξύ τους, αλλά την ίδια στιγμή, να καταγγείλει διαφορές που συχνά περιλαμβάνουν σημαντικά στοιχεία. Η καλύτερη προετοιμασία είναι εκείνη η οποία δημοσιεύεται από την Ελληνική Jean-Baptiste Cotelier γαλλική patrologist (1626-1686) 8 , Στη συνέχεια, εξετάζονται κριτικά από Pio Franchi de ' Cavalieri (1869-1960) 9 , Η οποία αποτελείται από δύο πολύ σύντομες και αποσπασματικές ανακρίσεις, στην οποία το πρώτο compiler, παλιά, αλλά όχι σύγχρονα, έκανε κάποιες μικρές προσθήκες για να κάνει το πιο άπταιστα ανάγνωση. Το κείμενο παρουσιάζει Euplius ότι, μέσα στο πλήθος των θεατών μπροστά από το διορθωτή Calvisianus, κατέχει η Βιβλίο των Ευαγγελίων και κλαίει ξαφνικά έξω από το δικαστήριο: << θέλω να πεθάνω, επειδή είναι >> Χριστιανός, τότε γίνεται για να εισέλθουν στο γραφείο του Calvisianus και στην εφαρμογή ελεγκτή, η οποία Τι πραγματοποιήθηκε στο χέρι του, ο ίδιος απαντά ότι είναι τα τέσσερα Ευαγγέλια. Calvisianus αποφασίσει ότι η διαδικασία που πραγματοποιήθηκε στο κοινό, εν τω μεταξύ Euplius κάνει φυλακή. Οι πράξεις μας λένε ότι αυτή η Έλαβε χώρα στις 29 Απριλίου, 304. Μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες, δηλαδή στις 12 Αυγούστου, η διαδικασία είναι δημόσια γιόρτασε, Euplius διεξάγεται ενώπιον του δικαστηρίου και του διορθωτή Calvisianus Ερωτηθείς αν εξακολουθεί να κατέχει τα ιερά βιβλία απαγορεύονται από τις διατάγματα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού 10 , ο Θα απαντήσει καταφατικά δηλώνοντας ότι η καρδιά του τους? Calvisianus, πιστεύοντας να ληφθούν περίπου, ώστε πριν από βασανιστήρια τότε η αποκεφαλισμό της χριστιανικής << Euplius για το γεγονός ότι περιφρονείται η διατάγματα των αρχόντων, βλασφημείται τους θεούς και αρνήθηκε να παρατηρήσει γεγονότα του >> 11 Στο δωδέκατο αιώνα. ένα παράδειγμα της Κατάνια υπηκοότητα στον Πάπα Αλέξανδρο Γ '(1100-1181), που υποστηρίζεται από τον επίσκοπο Ιωάννη Aiello (1167 - 1169), ζήτησε από τον Πάπα για τη χορήγηση της χιτώνας την ημέρα του κόμματος sant'Euplo. Επιπλέον, στη συνέχεια, μια εκκλησία κτίστηκε πάνω από το θόλο της φυλακής όπου το 304 φυλακίστηκε Ιερά Διάκονος, που καταστράφηκε από τον σεισμό της 11 του Γενάρη 1693. Στον ίδιο χώρο, κοντά στα ερείπια του ρωμαϊκού αμφιθεάτρου, σήμερα μπορούμε να δούμε μόνο τι απομένει η εκκλησία του δέκατου όγδοου αιώνα, που καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς της 8ης Ιουλίου 1943. Τα λείψανα του Αγίου Euplius . Ήταν 12 του Αυγούστου 304, ακριβώς πενήντα τέσσερα χρόνια μετά το μαρτύριο του παρθένου Agata. 5 Πρωκτικό. Bull. LXX (1952), σελ. 125. 6 BHG, εγώ, εγώ, σ. 192-193, αρ 629-630. 7 BHL, I, σ. 409-410, n ° 2728-2731. 8 Jean-Baptiste Cotelier, Ecclesiae grecae MOnuMENTA Parisiis 1677, σ. 194-200: PG 115,323 έως 329. 9 Pio Franchi de 'Cavalieri, S.Euplo σε αγιολογικά σημειώσεις, VII, Ρώμη 1928, σ. 1-54? 239-240. 10 Το πρώτο διάταγμα του Διοκλητιανού 303 διέταξε την καταστροφή όλων των εκκλησιών και την απαγόρευση για να κρατήσει τα βιβλία στο σπίτι και αντικείμενα της λατρείας της χριστιανικής θρησκείας. Η αποτυχία σήμαινε να ελευθερώσει την απώλεια των πολιτικών δικαιωμάτων για τους σκλάβους η κατάργηση όλων των δικαιωμάτων για την αγορά την ελευθερία τους. Ένα δεύτερο διάταγμα εκδόθηκε εναντίον των ηγετών του κλήρου, και διέταξε την άμεση σύλληψη. Ένα τρίτο διάταγμα που απαγορεύει μια ευρεία αμνηστία για όλους εκείνους που ήταν πρόθυμοι να θυσία, ενώ ένα τέταρτο διάταγμα του 304, η οποία συστάθηκε για όλους τους πολίτες της αυτοκρατορίας υποχρεούνται να θυσιάσουν στους θεούς. 11 Τ Allegra, βίο και το μαρτύριο της Glorious Διάκονος Catanese Σ Euplio, Συμβουλή. Π Galati, Κατάνια 1904, σ. 23. σελίδα 3 Καθεδρικός ναός Basilica Sant'Agata VM - Κατάνια Sant'Euplo - Σελίδα 3 Είναι σεβαστός, τώρα από αμνημονεύτων χρόνων, στον καθεδρικό ναό της Trevico, στην επαρχία του Avellino, του οποίου η κοινότητα υποστήριξε ζηλότυπα το αναφαίρετο κατοχή. Το ξύλινο Simulacro δέκατου όγδοου αιώνα Στ Euplius, μαζί με το λείψανο ενός θραύσματος του οστού του βραχίονά του, δωρεά του Επισκόπου Trevico, Donato Pascasio ( 1646- 1664) της τώρα καταστέλλεται Βενεδικτίνων Σύνοδος της Celestini, το 1656 ο επίσκοπος της Κατάνια, Marco Antonio Gussio (1650- 1660), ο οποίος λατρευόταν στην η εκκλησία του δέκατου όγδοου αιώνα, είναι πλέον εκτεθειμένη στην προσκύνηση των πιστών στον Norman Chapel SS. Σταυρός στον Καθεδρικό Ναό Βασιλική της Κατάνια . Sant'Euplo , καθώς επίσης και όντας προστάτης του πόλη της Κατάνια και της Αρχιεπισκοπής, είναι προστάτης της Francavilla di Sicilia και προστάτης των Trevico. Ο Αρχιεπίσκοπος Msgr. Luigi Bommarito 23 του Μάρτη, 1989 ιδρύθηκε η Θεολογική μαθημάτων για υπουργεία και η διακονία, τη θέση της υπό την αιγίδα Sant'Euplo που μαρτύρησε, γιατί Έχει καταθέσει δημοσίως μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό και την αγάπη των αδελφών. Diac. Sebastiano Mangano Βιβλιογραφία: • Acta SS. Του Αυγούστου, II, Παρίσι, 1867, σ. 710-723. • Albert Dufourcq, Etude sur les martyrumromains Gesta, II, σ 1907, σ. 177-185. • Hippolyte Delehaye, Lesorigines du culte des μαρτύρων, 2η έκδ., Βρυξέλλες, 1933, σ. 311. • Sac. Tullio Allegra, βίο και το μαρτύριο της Glorious Διάκονος Catanese Σ Euplio, Κατάνια, Συμβουλή. Francesco Galati, 1904. - θυμάμαι τη δέκατη έκτη εκατό χρόνια από S Euplio. • Αυγουστίνος αγάπη, Euplius, άγιος, μάρτυρας, στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, Εθνική Υπηρεσία για την Εγκυκλοπαίδεια Καθολική και η Καθολική Βιβλίο - Πόλη του Βατικανού, εκδότης GC Sansoni, Firenze1950, Coll. 810-811. • Βιβλιοθήκη Hagiographica Graeca, I, σ. 192-193, Βρυξέλλες, 1957. • Calogero Χαρούμενα, Πράξεις των Μαρτύρων: Μαρτύριο της Sant'Euplo, Deacon, (ed), Νέα Πόλη Editrice, Ρώμη 1974, σ. 93-96. • RD Rosario Mazza, έρευνες για παράδοση σε όλο τον Μάρτυρα Euplius της Κατάνια, επιμέλεια Gabriella Cremona, έκδοση γραφικών Saturnia, Συρακούσες 2003. • Mario Fonte, Euplio, Μάρτυρος Catanese, Historical Society Catanese Publishing, Κατάνια το 2004. • Μαριάννα Ricupero, Το μαρτύριο του Αγίου Euplio στο vicum, Σύλλογος οργάνων "PS Mancini ", Αφιέρωμα από την αναθ Michael Cogliani, Έτος XXIII, Νο 1 (FASC. XLII) Μάρτιο του 2005, σ. 11-24. • Antonio Blandini, S. Euplio: Πράξεις, Λατρεία, Εικονογραφία, Αφοσίωση, στην vicum, Organ Σύλλογος «PS Mancini», Αφιέρωμα από την αναθ Michael Cogliani, Έτος XXIII, Νο 1 (FASC. XLII), Μάρτιος 2005, σελ. 25-74. • Μαρία Stelladoro, Euplius-Euplio στην ελληνική χειρόγραφη παράδοση, Edizioni San Paolo, 2008