ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΥΚΟΥ

Δ Ι Α Β Α Σ Τ Ε

Περί τοῦ Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου
(σελίδες  177 - 184 ) 


Περί τοῦ Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ
(σελίδες 183 - 200 )

Οι Όσιοι Μακάριος ο Αιγύπτιος

 και Μακάριος ο Αλεξανδρεύς

Θανοῦσα θείων ἡ δυὰς Μακαρίων, Ζωῆς μετέσχε τῆς μακαριωτάτης. Γῆν μακάρων λάχον ἐννεακαιδεκάτῃ Μακάριοι.

Βιογραφία Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος γεννήθηκε το 301 μ.Χ. σε κάποιο χωριό της Άνω Αιγύπτου και έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379 - 395 μ.Χ.). Σε ηλικία 30 χρόνων αποσύρθηκε στην έρημο της Νιτρίας και στη Συρία, όπου παρέμεινε για εξήντα ολόκληρα χρόνια και απέκτησε μεγάλη φήμη για τον ασκητικό του βίο και τις άλλες θαυμαστές αρετές του. Επειδή, παρά το νεαρό της ηλικίας του, προέκοπτε στις αρετές ονομάσθηκε «παιδαριογέρων». Прп. Макарий. Тзортзи (Зорзис) Фука. Фреска. Афон (Дионисиат). 1547 г. Άγιος Μακάριος. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1547 μ.Χ.   από τον Γεώργιο Φουκά στην Ιερά Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους Прп. Макарий (фрагмент). Фреска Скита монастыря прп. Неофита Кипрского. Кипр. 1183 год. Όσιος Μακάριος. Τοιχογραφία (Fresco) τού ἐτους 1183 μ.Χ.  στην Ιερά Μονή του Αγίου Νεοφύτου τού Εγκλείστου. Πάφος. Κύπρος.  Прпп. Онуфрий и Макарий. Фреска церкви Пресвятой Троицы. Сопочаны. Сербия. 1263 - 1268 годы. Όσιοι Ονούφριος και Μακάριος. Τοιχογραφία (Fresco) μεταξύ τών ετών 1263 - 1268 μ.Χ. στην Εκκλησία τής Αγίας Τριάδας. Μονή Σοποτσάνι που ευρίσκεται κοντά στην πόλη τού Νόβι Παζάρ (Νότια Σερβία). Прпп. Макарий и Онуфрий. Фреска. Сербия. Όσιοι Ονούφριος και Μακάριος. Τοιχογραφία (Fresco) στην Σερβία Άγιοι Ζωσιμάς, Μαρία η Αιγυπτία, Μάξιμος ο Ομολογητής, Μακάριος ο Αιγύπτιος, Μακάριος ο Ρωμαίος. Αμφιγραπτη Εικόνα τού τρίτου τετάρτου τού 17ου αιώνα μ.Χ.  Преподобные Макарий Великий, Онуфрий, Петр Афонский. Икона, конец XV века, Новгород Άγιοι Μακάριος ο Μέγας, Ονούφριος, Πέτρος ο Αθωνίτης . Εικόνα τού τέλους τού 15ου αιώνα μ.Χ. στο Μουσείο Νόβγκοροντ. Ρωσία Στην έρημο γνώρισε τον Μέγα Αντώνιο του οποίου έγινε μαθητής. Σε ηλικία 40 ετών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και λόγω της ενάρετης ζωής του αξιώθηκε από τον Θεό να λάβει το χάρισμα της θεραπείας των ασθενών και της προφητείας. Λέγεται ότι συνεχώς επικοινωνούσε με τον Θεό «και μάλλον τω πλείονι χρόνω προσδιατριβείν Θεώ ή τοις υπ’ ουρανόν πράγμασιν». Ο Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος υπήρξε γέννημα θρέμμα της ερήμου. Για να είναι, λοιπόν, απερίσπαστος και να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τον Θεό, έσκαψε ο ίδιος και άνοιξε μια υπόγεια στοά, που άρχιζε από το κελί του και είχε μήκος εκατό περίπου μέτρα. Στην άκρη της στοάς διεύρυνε τον χώρο και διαμόρφωσε ένα σπήλαιο. Έτσι είχε την δυνατότητα όταν προσέρχονταν σε αυτόν πολλοί άνθρωποι και τον ενοχλούσαν, να κατεβαίνει στη στοά, χωρίς να τον παίρνουν είδηση και μέσω αυτής να πηγαίνει στο σπήλαιο και να κρύβεται, ώστε να μην μπορεί να τον βρει κανένας. Св. Макарий. Прп. Андрей Рублёв. Фреска Успенского собора Владимира. 1408 год. Άγιος Μακάριος. Αντρέι Ρουμπλιώφ. Τοιχογραφία (Fresco) τού έτους 1408 μ.Χ. στον Καθεδρικού Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκουστην πόλη Βλαδίμηρος. Ρωσία Κάποτε πήγε και συνάντησε τον Άγιο Μακάριο ένας αιρετικός, που είχε μέσα του δαιμόνιο και ισχυριζόταν ότι δεν είναι δυνατό να γίνει ανάσταση νεκρών. Ο Άγιος τότε, προκειμένου να τον πείσει, ανέστησε ένα νεκρό. Έλεγε δε ότι υπάρχουν δύο τάγματα δαιμόνων. Από αυτά, το ένα πολεμά τους ανθρώπους, παρασύροντάς τους σε πάθη τερατώδη και ακατονόμαστα, ενώ το άλλο, το οποίο ονομάζεται και «αρχικό», δημιουργεί στις ψυχές των ανθρώπων διάφορες κακοδοξίες και πλάνες. Αυτούς, μάλιστα, τους δαίμονες του δεύτερου τάγματος, τους ξεχωρίζει ο Σατανάς και τους αποστέλλει στους μάγους και στους αιρεσιάρχες. Επίσης, κάποτε ένας μαθητής του Οσίου έκλεβε τα πράγματα φτωχών ανθρώπων και, παρά τις συμβουλές του, δεν διόρθωνε το πάθος του αυτό. Με το προορατικό του λοιπόν χάρισμα ο Όσιος, προείπε ότι θα ξεσπούσε η οργή του Κυρίου εναντίων του. Και πραγματικά, ο μαθητής του προσβλήθηκε από μια φοβερή αρρώστια, την ελεφαντίαση. Το δέρμα του σώματός του δηλαδή, ξεράθηκε και ζάρωσε. Είναι προς πνευματική μας ωφέλεια να αναφέρουμε και ένα άλλο θαυμαστό γεγονός που συνέβη με τον Όσιο Μακάριο: κάποτε εκεί που περπατούσε στην έρημο βρήκε ένα κρανίο. Ήταν κάποιου που είχε διατελέσει ιερέας των ειδώλων. Μόλις ο Μακάριος πλησίασε και τον ρώτησε, άκουσε να του λέει ότι με τις προσευχές του ένιωθαν κάποια μικρή ανακούφιση στον πόνο τους, οι βρισκόμενοι στην κόλαση, όταν τύχαινε ο Όσιος και προσευχόταν υπέρ αυτών. Ο Όσιος Μακάριος σε προχωρημένη ηλικία εξορίσθηκε σε νησίδα του Νείλου από τον Αρειανό Επίσκοπο Αλεξανδρείας Λούκιο και κοιμήθηκε με ειρήνη σε ηλικία 90 ετών το έτος 391 μ.Χ. Ο Όσιος Μακάριος, ο Αλεξανδρεύς, χρημάτισε ιερέας των λεγόμενων κελιών. Υπήρξε υπόδειγμα εγκράτειας και υπομονής και έτσι προικίσθηκε από τον Θεό και με το χάρισμα της θαυματουργίας. Τις αρετές του τις θαύμασε και αυτός ο Μέγας Αντώνιος και είπε: «Ιδού, επαναπαύθηκε επί σέ το Πνεύμα το Άγιο και στο εξής θα είσαι κληρονόμος των αγώνων μου». Κάθε φορά που ο Όσιος αντιλαμβανόταν ότι κάποιος επιτελούσε ένα σπουδαίο ασκητικό αγώνισμα, υποκινούμενος από έναν Άγιο ζήλο, τον μιμείτο και έκανε και αυτός το ίδιο αγώνισμα. Έτσι, όταν άκουσε ότι οι Ταβεννησιώτες μοναχοί, καθ’ όλη την διάρκεια της Τεσσαρακοστής, έτρωγαν άβραστο φαγητό, πήρε την απόφαση και επί επτά χρόνια δεν έφαγε κανένα μαγειρευμένο φαγητό. Τρεφόταν μόνο με λάχανα ωμά και όσπρια. Επίσης και τον ύπνο του αγωνίσθηκε να περιορίσει στο ελάχιστο. Και, για να το κατορθώσει αυτό, δεν μπήκε κάτω από στέγη επί είκοσι ολόκληρα ημερόνυχτα, φλεγόμενος από τον καύσωνα της ημέρας και ξεπαγιάζοντας από το ψύχος της νύχτας. Μια φορά ο Όσιος ενοχλήθηκε από το δαίμονα της πορνείας και, προκειμένου να εξουδετερώσει τον δαίμονα αυτό, κατέφυγε σε ένα εντελώς έρημο και ελώδη τόπο, όπου παρέμεινε επί έξι μήνες. Εκεί υπήρχαν κουνούπια πολύ μεγάλα, σαν σφήκες, τα οποία με τα τσιμπήματά τους τον καταπλήγωναν σε όλο του το σώμα. Όταν, λοιπόν, ύστερα από τους έξι μήνες γύρισε στο κελί του, αναγνωριζόταν μόνο από την φωνή του, αφού το σώμα του εξωτερικά είχε παραμορφωθεί και έμοιαζαν με το σώμα ανθρώπων που πάσχουν από την ασθένεια της ελεφαντίασης. Κάποια φορά ο Όσιος καθόταν στην αυλή και έλεγε λόγους ωφέλιμους σε παρευρισκόμενους εκεί Χριστιανούς. Τότε μία ύαινα, αφού πήρε μαζί της το νεογνό της, το οποίο ήταν τυφλό, πλησίασε τον Άγιο και το έριξε στα πόδια του. Εκείνος, αφού έπτυσε στα μάτια του μικρού ζώου, του χάρισε το φως. Έτσι, θεραπευμένο πλέον, το πήρε η ύαινα και έφυγε. Την άλλη μέρα πρωί-πρωί όμως, αυτή γύρισε πάλι στον Άγιο, φέρνοντάς του από ευγνωμοσύνη μια μεγάλη προβιά για στρώμα. Εκείνος όμως είπε στην ύαινα: «πράγματα προερχόμενα από αδικία εγώ δεν τα δέχομαι». Εκείνη τότε, έσκυψε το κεφάλι και έφυγε από την αυλή. Έτσι, λοιπόν, αφού ασκήθηκε ο Όσιος Μακάριος και έφθασε σε βαθύ γήρας, κοιμήθηκε με ειρήνη το 395 μ.Χ.  Миниатюра Минология Василия II. Константинополь. 985  г. Ватиканская библиотека. Рим. Οι Άγιοι Μακάριος ο Αιγύπτιος και Μακάριος ο Αλεξανδρεύς  .  Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο τοῦ Βασίλειος Β '. 985 μ.Χ. Κωνσταντινούπολη.  Τώρα εὑρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Ρώμη Макарий Великий, Египетский, прп. (19 января) Менологий 18-21 января; Византия. Греция; XIV в.; памятник: Византийский менологий (Byzantine illumination Menologion); 10 x 13 см.; местонахождение: Англия. Оксфорд. Бодлеанская Библиотека (Bodleian Library) Ο Άγιος Μακάριος ο Μέγας, Αιγύπτιος, Βυζαντινό Μηνολογία (18-21 Ιανουαρίου) τού 14ου αιώνα μ.Χ.   Τώρα ευρίσκεται στην  Βιβλιοθήκη Bodleian. Οξφόρδη. Αγγλία Монастырь св.Макария Великого Μονή του Μεγάλου Αγίου Μακαρίου ( Αραβικά. دير الأنبا مقار) - Κοπτικό μοναστήρι, που βρίσκεται 92 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Καΐρου στην Nitrian έρημο , Κυβερνείο του Beheira. Αίγυπτος. Мощи трех Макариев в египетском монастыре Макария Великого: Макария Великого, Макария Александрийского и Макария епископа Τα λείψανα των τριών Μακαρίων στην αιγυπτιακή Μονή του Μεγάλου Μακαρίου, ο Μέγας Μακάριος, Μακάριος Αλεξανδρείας και Μακάριος Επίσκοπος  Частица мощей святого Макария хранится в Обыденском храме в Απότμημα λειψάνου τού Αγίου Μακαρίου στον Ναό τού Προφήτη Ηλία στην περιοχή Obydenskiy στην Μόσχα.  Ρωσία,  Η Ιερά Γυνακεία Μονή Αλεξανδρο-Νιέφσκι Νοβο-Τίχβινσκι (Александро-Невский Ново-Тихвинский монастырь) βρίσκεται στην Αικατερινούπολη, γνωστότερη στην Ελλάδα ως Αικατερίνμπουργκ, στα Ουράλια της Ρωσίας. η ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ ΠΕΡΙΕΧΕΙ  ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ: Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του Ιαματικού Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, του Μεγάλου Μάρτυρος Σεργίου Μάρτυρος Βάκχου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης Μάρτυρος Παρασκευής Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού Οσίου Ευθυμίου του Μεγάλου Οσίου Εφραίμ Νοβοτόρζκι Μεγαλομάρτυρος Νικήτα Εκ των Εννέα Μαρτύρων εν Κυζίκω Αγίου Νικήτα Νόβγκοροντ Αγίου Μερκουρίου Μεγαλομάρτυρος Ιακώβ του Πέρσου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου Ιερομάρτυρος Αντύπα, επισκόπου Περγάμου Αγίου Ιωάννου, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ Μάρτυρος και Ομολογητού Μιχαήλ, κνέζη του Τσέρνικοφ Εκ των αναιρεθέντων νηπίων της Βηθλεέμ Μάρτυρος Ιωάννου του πολεμιστού Αγίου Μωυσή, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ Οσίου Ιακώβ Μπόροβιτς, του δια Χριστόν σαλού Ιερομάρτυρος Κλήμεντος Μάρτυρος Ιωάννου

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης καί ἐν σώματι ἄγγελος, καί θαυματουργός ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατήρ ἡμῶν Μακάριε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τούς νοσοῦντας, καί τάς ψυχάς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ πᾶσιν ἰάματα Минея - Январь (фрагмент). Икона. Русь. Начало XVII в. Церковно-Археологический Кабинет Московской Духовной Академии Μηναῖο - Ιανουάριος (τεμάχιο). Εἰκονίδιο στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰώνα μ.Χ. στήνἘκκλησία καί τό Αρχαιολογικό Μουσεῖο τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας . Минея - Январь (фрагмент). Икона. Русский Север. 1-я половина XVI в. 55.9 х 40.2. Из коллекции Н.И.Репникова. В 1964 из собрания Ф.А. Калинина поступила в ГРМ. Санкт-Петербург. Μηναίο - Ιανουάριος (τεμάχιο). Εικονίδιο Ρωσικό τού 1ου εξάμηνου τού 16ου αιώνα μ.Χ.  Από τη συλλογή Repnikov, Nikolai Ivanovich. Το 1964 στην συλλογή Fyodor Antonovich Καλίνιν - συλλέκτη. Αγία Πετρούπολη. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης. Ζωής της μακαριάς φερωνύμως ετύχετε, ως πολιτευθέντες οσίως, θεοφόροι Μακάριοι, εν νόμω γαρ τω θείω ευσεβώς, ιθύναντες τας τρίβους της ζωής θείας δόξης ανεδείχθητε κοινωνοί, σώζοντες τους κραυγάζοντας, δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι' υμών πάσιν ιάματα. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Ἐν τῷ οἴκῳ Κύριος, τῆς ἐγκρατείας, ἀληθῶς σε ἔθετο, ὡσπερ ἀστέρα ἀπλανῆ, φωταγωγοῦντα τά πέρατα, Πάτερ Πατέρων, Μακάριε Ὅσιε.