Θεσσαλία

Ἡ Ἁγία Μαρίνα (τοιχογραφία) ἀπό τήν Ἱ. Μονή Ἁγ. Ἀποστόλων Κλεινοῦ (Κλεινοβοῦ)

 Καλαμπάκας

''Από τόν Ἱ.Ναό Ἁγίας Μαρίνας Κισσοῦ Πηλίου, στον πρώτο τρούλο που βρίσκεται προς την έξοδο, αναπαριστάται η Αγία Μαρίνα και τριγύρω της είναι ζωγραφισμένες περιμετρικά του θόλου, σκηνές απο τον βίο της.

Εἰκόνα (τοιχογραφία) Ἁγίας Μαρίνας ἀπό τόν Ἱ.Ναό Ἁγίας Μαρίνας Κισσοῦ Πηλίου

Πρόκειται για τρίκλητη βασιλική του 17ου αιώνα. Κτισμένη το 1650 μ.Χ. περίπου, όταν δηλαδή η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική κυριαρχία. Το μεγάλο μέγεθος του χώρου του ναού και το γεγονός ότι είναι χτισμένος στην πλατεία του χωριού, μαρτυρούν ότι χτίστηκε με άδεια των Τούρκων.

Σε απόσταση 63 χλμ απο την πόλη του Βόλου, ο Κισσός είναι ενα ορεινό χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 520μ.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί οτι στο χωριό Κισσός, στο οποίο ανήκει η εκκλησία ανακαλύφθηκε ενα ορυχείο αργύρου – ασημιού.

Στις παλιές μέρες όταν οι χωρικοί του Κισσού μιλούσαν για χρυσό και ασήμι, αναφέρονταν στο κ’σο και στον αργυρό, η λέξη κ’σος λοιπόν - χρυσός ήταν η αιτία που το χωριό ονομάστηκε Κισσός, δηλαδή χρυσός, παρόλο που κάποιοι, πίστευαν οτι η ονομασία του χωριού, προήλθε απο το αναρριχόμενο φυτό τον Κισσό, που φύεται σε ολη την περιφέρεια του χωριού.

Πιθανότατα οι τεχνίτες που δούλεψαν στο χρυσοποίκιλτο – ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού της Αγίας Μαρίνας, πήραν μεταλλεύματα απο αυτό το ορυχείο.

Στην αρχή ήταν και τρισυπόστατη, δηλαδή το βόρειο κλίτος του ναού ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο, το κεντρικό κλίτος στην Αγία Μαρίνα και το νότιο κλίτος ήταν αφιερωμένο στο Μέγα Αθανάσιο. Σήμερα δεν υφίστανται τα κλίτη των Αγίων Γεωργίου και Αθανασίου.

Το τέμπλο είναι κατασκευής του 1700 – 1720 μ.Χ. από Ηπειρώτες τεχνίτες, με ξύλο φλαμουριάς, έχει εσωτερικά σκαλίσματα και επιχρυσώθηκε το 1793 μ.Χ. όπως αναφέρεται στο βόρειο παραπόρτιο του τέμπλου. Η παράδοση αναφέρει ότι η χρονική διάρκεια κατασκευής του τέμπλου ήταν 60 χρόνια.

Οι αγιογραφίες και τοιχογραφίες του ναού είναι του 1802, όπως μαρτυρεί η πρώτη δεξιά κολώνα του ναού ( ανδρικό κλίτος), από τον Κωνσταντή Παγώνη τον Χιοναδίτη. Το περιεχόμενο κάποιων τοιχογραφιών είναι μεν θεολογικό, στηρίζεται όμως στην ελεύθερη απόδοση του ζωγράφου.